INSTRUKCJA TROCZENIA SIODŁA

"W wycięcie w nałęku sakw przednich zakłada się od góry przedni środkowy rzemień troczny. Sakwy kładzie się nałękiem na przedni łęk. Środkowy rzemień troczny przesuwa się pod nałękiem od tyłu przez przepust na siedzisku, pozostawiając ucho czapraka za rzemieniem. Boczne rzemienie troczne, założone od tyłu w uszka na przednich stopach ławek, przesuwa się przez przepusty na spodzie torb, następnie przez przepusty na przednich wpustach wyściółek ławek, wreszcie przez górne przepusty na czapraku; przepust na spodzie torb powinien wejść pomiędzy uszko na przedniej stopie ławki i przepust na wpuście wyściółki. Boczne rzemienie troczne zapina się nad torbami na zapinki wewnętrzne; sprzążki powinny się znaleźć na przedniej ściance torb.

Koc, złożony w spłaszczony wałek takiej długości, aby końce wałka dosięgały dolnych krawędzi czapraka, kładzie się na sakwy przednie i przypina wpierw środkowym, następnie bocznemi rzemieniami trocznemi, zapinając je na zapinki zewnętrzne, wreszcie u dołu rzemieniami czaprakowemi. Wszystkie sprzążki powinny przypaść zprzodu siodła, bliżej konia.

W razie nietroczenia koca należy zamiast niego przypiąć tak samo owsiak.

Sakwy tylne spina się razem i przekłada za siodłem. Rzemień nałęku oprzeć należy na środkowem uchu tylnego łęku, przez wycięcia w nałękach przesunąć uszka na tylnych stopach ławek a przez uszka języczki, przyszyte na nałękach. Tylny środkowy rzemień troczny, założony w wycięcie (albo w strzemionko) kuli, przewleka się przez ucho tylnego łęku, pozostawiając leżący na uchu rzemień nałęku sakw za rzemieniem trocznym. Tylne rzemienie czaprakowe przesuwa się od tyłu przez tylne przepusty na spodzie torb, następnie przez przepusty na czapraku, wreszcie przez przednie przepusty na spodzie torb i zapina nad torbami na zapinki we wnętrzne; sprzążki powinny się znaleźć na tylnej ściance torb.

Napełniony owsiak kładzie się na tylny łęk, opierając skręcony środek na kuli siodła, boki zaś na nałękach sakw tylnych. Płaszcz, złożony na długość rozłożonych rękawów i w spłaszczony wałek, podszewką do wewnątrz, kładzie się na owsiak i przypina wpierw (razem ze skręconą częścią owsiaka) środkowym rzemieniem trocznym, następnie (razem z bokami owsiaka) bocznemi rzemieniami trocznemi, wreszcie u dołu rzemieniami czaprakowemi, zapinając je na zapinki zewnętrzne. Wszystkie sprzążki powinny przypaść ztyłu za pakunkiem. Owsiak a zwłaszcza płaszcz nie powinien obsuwać się pod kulę siodła, ponieważ może odparzyć konia.

Szablę umieszcza się pod lewą tybinką siodła i przytracza dwoma rzemieniami trocznemi (do szabli) tak, aby leżała ponad nitami przystulicy. Przedni (krótszy) rzemień troczny zakłada się w przedni pierścień, tylnym (dłuższym) rzemieniem trocznym opasuje się koniec pochwy. Rzemienie te przypina się przy siodłaniu ćwiczebnem do strzemionka na przedniej oraz do uszka na tylnej stopie ławki, przy siodłaniu ulżonem i polowem do przedniego bocznego rzemienia trocznego oraz do tylnego rzemienia czaprakowego; koniec pochwy leży między sakwą a czaprakiem, tuż poniżej rzemienia czaprakowego.

Po odpięciu płaszcza zapina się tylne rzemienie troczne ponad owsiakiem, opasując owsiak parokrotnie, a rzemienie czaprakowe nad torbami, na zapinki zewnętrzne."

"Do troczenia siodła należy przystąpić, zachowując następującą kolejność:
• zapakować sakwy;
• przytroczyć do lewej sakwy wiadro polowe;
• przytroczyć do tylnego łęku owsiak;
• złożyć płaszcz i pelerynę przeciwdeszczową i przytroczyć je do przedniego łęku;
• umocować manierkę z prawej strony na płachcie namiotowej (pelerynie przeciwdeszczowej);

Szablę przytracza się zasadniczo na samym początku troczenia. W wypadku gdy była odpięta od już stroczonego siodła, należy ją ponownie przytroczyć, odpinając rzemienie troczne, umocowujące lewą stronę płaszcza i unosząc go do góry.

Składanie płaszcza do troczenia odbywa się w następujący sposób :
• rozłożyć płaszcz na ziemi podszewką do dołu (w oficerskim płaszczu należy przedtem rozpiąć pętlę);
• zapiąć guziczki z tyłu;
• wykonać złożenie pierwsze wzdłuż rozłożonych rękawów;
• następnie składać płaszcz ku dołowi, wygładzając powstałe fałdy i zważając, aby składanie odbywało się na płasko, a nie na okrągło. Przed zakończeniem tego składania należy wykonać zaznaczone na rycinie złożenie drugie, mające na celu wyrównanie dolnego brzegu płaszcza.

Uwaga: po drugim złożeniu składa się płaszcz tak, by po ostatecznym złożeniu był płaski.
Płaszcz złożony w postaci płaskiego wałka przy-tracza się do siodła w następujący sposób:

• środek złożonego płaszcza przymocowuje się do przedniego łęku środkowym rzemieniem trocznym;
• następnie wykonuje się złożenie trzecie (patrz ryc. 29), tak aby końce płaszcza równały się z dolnym brzegiem czapraka; zagięte końce składa się jeszcze raz na połowę do wewnątrz i zapina boczne rzemienie troczne (czwarte złożenie);
• przed ostatecznym dociągnięciem rzemieni trocznych należy powstałe fałdy wygładzić.

Przystułki rzemieni trocznych mają być skierowane do wewnątrz siodła i podwinięte pod pakunek na gładko.
Sprzączki, wyrównane, powinny być umieszczone nie na środku płaszcza, lecz więcej z przodu.

Składanie i troczenie peleryny.

Po rozłożeniu peleryny stroną wewnętrzną na ziemi należy zagiąć pasy (służące do przytrzymywania peleryny) na zewnątrz na kaptur i ułożyć je na płasko pośrodku wzdłuż peleryny.
Po ułożeniu peleryny wykonuje się złożenie pierwsze, następnie drugie i trzecie, uzyskując figurę prostokąta.
Po wygładzeniu fałd składa się pelerynę od góry na płasko tak, aby szerokość ostatniego złożenia nie była większa od szerokości płaszcza przytroczonego do siodła, a długość równała się długości przytroczonego płaszcza.
Przytraczanie odbywa się w ten sam sposób jak płaszcza, ale nie zawija się końców do wewnątrz.

Troczenie szabli.

Przy wystąpieniach w szyku konnym szabla jest przytroczona do siodła pod lewą tybinką dwoma rzemieniami trocznymi (do szabli) w sposób następujący:

a. Pochwa szabli, umieszczona pod tybinką, opiera się o przystulicę lub przystuły siodłowe. Przez pierścień pochwy przewleka się i zapina na sprzączkę przystułkę krótkiego rzemienia trocznego, założonego na rzemyk z przepustem wpustu przedniego wyściółki ławki. Dolna część pochwy, przesunięta przez pętlę długiego rzemienia trocznego, zapiętego na sprzączkę zapinki z tyłu czapraka, leży między sakwą a czaprakiem, mniej więcej na wysokości dolnej krawędzi sakwy.
b. Rękojeść szabli znajduje się przed stroczonym płaszczem.

Szabla powinna być tak podciągnięta rzemieniami trocznymi, aby położenie jej było dostosowane do budowy konia i nogi jeźdźca.
Przy troczeniu szabli należy uważać, aby pochwa nie opierała się o nity przystulicy lub o sprzączki od popręgu.

Pakowanie sakw siodła oficerskiego.

Kolejność i sposób układania wyposażenia jest następujący:

a. Sakwa prawa:

• na dno sakwy wkłada się zwiniętą koszulę;
• następnie wkłada się neseser polowy (przybory toaletowe) uchem do wyjmowania w górę;
• obok włożonego neseseru wkłada się zwinięte kalesony;
• pozostałe miejsce między złożonymi kalesonami i neseserem wypełnia się parą zwiniętych skarpetek, chustką do nosa i dwoma szalikami.

Sakwa prawa oficera, ciężar 1490 gramów
1. Koszula 370 "
2. Neseser polowy 650 "
3. Kalesony 300 "
4. Skarpetki lub onuce 100 "
5. Chustka do nosa 45 "
6. 2 szaliki koloru ochonnego 25 "

b. Sakwa lewa:

• na dno sakwy wkłada się porcję ,,R" (200 g sucharów w woreczku, 100 g kawy w woreczku, 30 g soli w woreczku i puszkę konserw wagi 300 g);
• na wierzch porcji ,,R" kładzie się na płasko niezbędnik w futerale;
• następna warstwa składa się z apteczki polowej i zapasowych naboi do pistoletu;
• górną warstwę stanowi złożony obroczniak.

Sakwa lewa oficera, ciężar 1360 gramów
1. Suchary w woreczku 200 "
2. Kawa w woreczku 100 "
3. Konserwy 300 "
4. Sól w woreczku 30 "
5. Niezbędnik w futerale 100 "
6. Apteczka polowa 200 "
7. Zapasowe naboje do pistoletu 280 "
8. Obroczniak 150 ""